انجام دادن عمل نیک و توبه است که باعث پذیرش استغفار می‌شود.

عَنْ أَبِي عَمْرٍو اَلزُّبَيْرِيِّ عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ: رَحِمَ اَللَّهُ عَبْداً لَمْ يَرْضَ مِنْ نَفْسِهِ أَنْ يَكُونَ إِبْلِيسُ نَظِيراً لَهُ فِي دِينِهِ وَ فِي كِتَابِ اَللَّهِ نَجَاةٌ مِنَ اَلرَّدَى وَ بَصِيرَةٌ مِنَ اَلْعَمَى وَ دَلِيلٌ إِلَى اَلْهُدَى وَ شِفَاءٌ لِمَا فِي اَلصُّدُورِ فِيمَا أَمَرَكُمُ اَللَّهُ بِهِ مِنَ اَلاِسْتِغْفَارِ مَعَ اَلتَّوْبَةِ قَالَ اَللَّهُ «وَ اَلَّذِينَ إِذٰا فَعَلُوا فٰاحِشَةً أَوْ ظَلَمُوا أَنْفُسَهُمْ ذَكَرُوا اَللّٰهَ فَاسْتَغْفَرُوا لِذُنُوبِهِمْ وَ مَنْ يَغْفِرُ اَلذُّنُوبَ إِلاَّ اَللّٰهُ وَ لَمْ يُصِرُّوا عَلىٰ مٰا فَعَلُوا وَ هُمْ يَعْلَمُونَ» وَ قَالَ: «وَ مَنْ يَعْمَلْ سُوءاً أَوْ يَظْلِمْ نَفْسَهُ ثُمَّ يَسْتَغْفِرِ اَللّٰهَ يَجِدِ اَللّٰهَ غَفُوراً رَحِيماً» فَهَذَا مَا أَمَرَ اَللَّهُ بِهِ مِنَ اَلاِسْتِغْفَارِ وَ اِشْتَرَطَ مَعَهُ بِالتَّوْبَةِ وَ اَلْإِقْلاَعِ عَمَّا حَرَّمَ اَللَّهُ فَإِنَّهُ يَقُولُ «إِلَيْهِ يَصْعَدُ اَلْكَلِمُ اَلطَّيِّبُ وَ اَلْعَمَلُ اَلصّٰالِحُ يَرْفَعُهُ» وَ هَذِهِ اَلْآيَةُ تَدُلُّ عَلَى أَنَّ اَلاِسْتِغْفَارَ لاَ يَرْفَعُهُ إِلَى اَللَّهِ إِلاَّ اَلْعَمَلُ اَلصَّالِحُ وَ اَلتَّوْبَةُ.

امام صادق علیه السلام فرمود: خداوند رحمت كند بنده‌ای را كه نمی‌پسندد ابلیس، همتای او در دینش باشد. در كتاب خدا به خاطر وجود استفغار و توبه كه خداوند شما را به آن امر فرموده است، نجات از مرگ ، بینایی از نابینایی و كوری، راهنمایی به سوی هدایت و درمان دردهایی كه در سینه است، وجود دارد. خداوند فرموده است: «وَالَّذِینَ إِذَا فَعلُواْ فَاحِشَةً أَوْ ظَلَمُواْ أَنْفُسَهُمْ ذَكَرُواْ اللّهَ فَاسْتَغْفَرُواْ لِذُنُوبِهِمْ وَمَن یَغْفِرُ الذُّنُوبَ إِلاَّ اللّهُ وَلَمْ یُصِرُّواْ علَی مَا فَعلُواْ وَهُمْ یَعلَمُونَ وَمَن یَعمَلْ سُوءًا أَوْ یَظْلِمْ نَفْسَهُ ثُمَّ یَسْتَغْفِرِ اللّهَ یَجِدِ اللّهَ غَفُورًا رَّحِیمًا» این است آن چیزی كه خداوند، امر فرموده است از آن استغفار شود و شرط كرده است كه به همراه آن، جدا شدن از محرّمات هم صورت گیرد. چرا كه می‌فرماید: «إِلَیْهِ یَصْعدُ الْكَلِمُ الطَّیِّبُ وَالْعمَلُ الصَّالِحُ یَرْفَعهُ»(۱۰/فاطر) [سخنان پاكیزه به سوی او بالا می‌رود و كار شایسته به آن رفعت می‌بخشد و كسانی كه با حیله و مكر كارهای بد می‌كنند عذابی سخت ‌خواهند داشت و نیرنگشان، خود تباه می‌گردد] و با این آیه، استدلال می‌شود كه فقط انجام عمل نیك و توبه است كه باعث پذیرش استغفار می‌شود.

مستدرک الوسائل، ج ۱۱، ص ۳۶۲
بحار الأنوار ، ج ۶، ص ۳۲
البرهان في تفسير القرآن ج ۱، ص ۶۹۰
[سورة آل‌عمران:آیة ۱۴۱]

اللهم عجل لولیک الفرج وَ العافیة و النصر
اَسْتَغْفِرُاللهَ الَّذي لا اِلهَ اِلاّ هُوَ الْحَيُّ الْقَيُّومُ، الرَّحْمنُ الرَّحيمُ بَديعُ السَّمواتِ وَالاَْرْضِ، مِنْ جَميعِ ظُلْمي وَ جُرْمي وَ اِسْرافي عَلي نَفْسي وَ اَتُوبُ اِلَيْهِ.

طلب استغفار می‌کنم از خدایی كه معبودي جز او نيست، زنده و پاينده است ، بخشنده و مهربان است ، پديدآورنده آسمانها و زمين است ، از جمیع ظلمی که به خودم کردم و گناه و نافرماني‌ای که کردم، و به سوي او باز مي گردم. و توبه می‌کنم.

@dinemosafa