حکمت خدا در معرفی خودش
كارهاي خداوند لغو بيهوده نيست بلكه همه از روي حكمت است و لازم هم نيست كه تمام وجه حكمت خداوند به عقل ما برسد.
يك وقت مي بيني خداوند خودش را به افسق فساق مثل فضيل عياض كه يك راهزن عياش بوده و برای دزدی به خانهای رفته بود معرفي مي كند و او با شنيدن يك آيه از صاحب خانه یعنی آیهی «أَلمْ يَأْنِ للذِينَ آمَنُوا أَن تَخْشَعَ قُلوبُهُمْ لذِكْرِ اللهِ» (۱۶/حديد) : «آيا وقت آن نرسيده كه مومنين دلهايشان براي ياد خدا خاشع و خاضع شود» ميگويد بله خدايا وقت آن رسيده و برميگردد و از همهی کارهای گذشتهاش توبه میکند و از عُبّاد و زُهّاد زمان خودش ميشود،
و يك وقت مي بيني به يك عالم و مرجع تقليد خودش را معرفي نميكند. چرا؟ براي اين كه بفهمي خداوند ملزم به كاري نيست. همه كارهايش از روي حكمت است.
و براي اين است كه هيچ كسي از رحمت و فضل خدا نا اميد نشود و يا به دعاها و عبادات و كارهايي كه انجام داده اتكا نكند و هميشه بين خوف و رجا باشد.
بیانی از استاد سید مهدی مرعشی
دین مصفا مکانی برای نزدیک شدن به خدا و امام عصر (عج) و کسب معرفت و اندیشیدن به خوبی ها با کمک قرآن و اهل بیت علیهم السلام
لینک کانال دین مصفا:
@dinemosafa
ثبت دیدگاه