او از راویان ثقه بوده است بلکه می‌توان گفت که او حامل اسرار آل محمد و حافظ گنج‌های دانش اهل‌بیت (علیهم‌السّلام) می‌باشد و شاهد بر این مدعا آن چیزهایی است که از او نشر یافته است.
🔸ختص، [الإختصاص] ، اِبْنُ اَلْوَلِيدِ عَنِ اَلصَّفَّارِ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ عِيسَى عَنْ إِسْمَاعِيلَ بْنِ مِهْرَانَ عَنْ أَبِي جَمِيلَةَ عَنْ جَابِرٍ اَلْجُعْفِيِّ قَالَ: حَدَّثَنِي أَبُو جَعْفَرٍ عَلَيْهِ السَّلاَمُ سَبْعِينَ أَلْفَ حَدِيثٍ لَمْ أُحَدِّثْ بِهَا أَحَداً أَبَداً قَالَ جَابِرٌ فَقُلْتُ لِأَبِي جَعْفَرٍ عَلَيْهِ السَّلاَمُ جُعِلْتُ فِدَاكَ إِنَّكَ حَمَلْتَنِي وِقْراً عَظِيماً بِمَا حَدَّثْتَنِي بِهِ مِنْ سِرِّكُمُ اَلَّذِي لاَ أُحَدِّثُ بِهِ أَحَداً وَ رُبَّمَا جَاشَ فِي صَدْرِي حَتَّى يَأْخُذَنِي مِنْهُ شَبِيهُ اَلْجُنُونِ
⚡️قَالَ يَا جَابِرُ فَإِذَا كَانَ ذَلِكَ فَاخْرُجْ إِلَى اَلْجَبَّانِ فَاحْفِرْ حَفِيرَةً وَ دَلِّ رَأْسَكَ فِيهَا ثُمَّ قُلْ حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ عَلِيٍّ بِكَذَا وَ كَذَا.
جابر خود می‌گوید: امام محمدباقر (علیه‌السّلام) نود هزار حدیث برایم بیان فرمود که بدون شک برای هیچ‌کس نقل نکرد و من نیز برای کسی نقل نکردم. سپس می‌گوید که به امام (علیه‌السّلام) عرض کردم فدایت شوم شما بار سنگینی از اسرارتان بر دوش من قرار دادید آن‌هم با این شرط که به کسی نگویم ممکن است سینه‌ام تاب تحمل آن را نداشته باشد و سر به دیوانگی بزنم.
امام (علیه‌السّلام) فرمود: «ای جابر هر وقت چنین احساسی به تو دست داد برو بالای کوه یک گودالی پیدا کن و سرت را در او قرار بده و بگو «حدثنی محمد بن علی بکذا و کذا» و عقده دل را خالی کن!.»
📗 بحار الأنوار، ج ۴۶، ص ۳۴۰
🔹شخصی می‌گوید که عده‌ای از دوستان ما درباره حدیث جابر بن یزید جعفی تردید کردند. من در این خصوص از امام صادق (علیه‌السّلام) پرسیدم. امام (علیه‌السّلام) فرمود:
«رَحِمَ اللهُ جابِر الجُعْفِی کانَ یَصْدِقُ عَلَیْنا لَعَنَ اللهُ المُغَیْرَةِ بْنِ شُعْبَه کانَ یَکْذِبُ عَلَیْنا؛
⚡️ خداوند بیامرزد جابر جعفی را که با بیان صداقت مطالب را به ما نسبت می‌داد و خدا لعنت کند مغیرة بن شعبه را که به دروغ حرفهائی را از ما نقل می‌کرد.»
🔆مقام و منزلت جابر در نزد امام صادق (علیه‌السّلام) همانند مقام و منزلت سلمان فارسی نزد رسول‌الله (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) بود.
بعضی معتقدند که چهار نفر حامل علم ائمه (علیهم‌السّلام) شدند. سلمان فارسی، جابر بن یزید جعفی، سید حمیری و یونس بن عبدالرحمن.
🔸 حسین بن حمدان از امام صادق (علیه‌السّلام) نقل می‌کند که حضرت فرمود:
«اِنّما سُمِّی جابِراً لِاءَنَّهُ جَبَرالمُؤمِنینَ بِعِلْمِه وَ هُوَ بَحْرٌ لا یَنْزِحُ وَ هُوَ الْبابُ فِی دَهْرِهِ وَ الْحُجَّةُ عَلَی الْخَلْقِ مِنْ حُجَجِ اللهِ ابی جعفر محمد بن علی (علیه‌السّلام)؛
⚡️ همانا او را جابر نامیدند زیرا کمبودهای مؤمنین را با دانش خویش جبران می‌کند و اوست دریائی بیکران و باب حاجات در عصر خویش! و البته حجت بر خلق از میان حجج الهی وجود امام باقر ابی جعفر (علیه‌السّلام) است.»
📙 سفینة البحار، ج ۱، ص ۵۳۹
〰️〰️🔸〰️〰️🔸〰️〰️🔸〰️〰️🔸〰️〰️
🤲 اللهم عجل لولیک الفرج و العافیة و النصر و اجعلنا من خیر اعوانه و انصاره و الفائزین بلقائه و المستشهدین بین یدیه برحمتک یا ارحم الراحمین.
ثبت دیدگاه